سه دو یک ......

مقام امن و می بیغش و رفیق شفیق
                       گرت مدام میسر شود زهی توفیق
                                            جهان و کار جهان جمله هیچ بر هیچ است
                                                                         هزار بار من این نکته کرده ام تحقیق

دیدن و ندیدن ، رفتن و نرفتن ، گفتن و نگفتن همه در یک پندارند !
نمی دونم چرا همیشه رسم بر این که باید بعد از یه مدتی آدم ها به جای اینکه به بعد بیندیشن می ایستن و مرتباْ قبل رو مرور می کنن ! به جای اینکه پایه ها رو محکمتر کنن تیشه بر میدارن و ریشه رو میزنن ! به جای اینکه این دو روز گذار دنیا رو آدم وار تر بگذرونن همش دنبال بازی کردن و بازی دادن هستن !غافل از اینکه ...
                                     جرس فریاد میدارد که بربندید محمل ها
آدم ها تو اینجور مواقع وقتی که یه همچین اخلاق ها و خصوصیاتی رو پیشه میکنن  به نظرم میشن مثل یه قطره که دارن از جمع وجودشون جدا میشن ! یعنی تمام میشن ! نمی دونم شاید رسم این زمونه اینجوریه !
          گر به رنگ عقیقی شد اشک من چه عجب
                                                                که مهر خاتم لعل تو هست همچو عقیق
     
                                               ---- صدر ----
نظرات 2 + ارسال نظر
مسیح پنج‌شنبه 16 مهر‌ماه سال 1383 ساعت 04:39 ق.ظ http://aaddee.blogsky.com/

سلام

رفیق شفیق که باشه می شه بدون می ، به دل طوفانی ترین دریاهای آتش رفت !!!!(؟)

کجایی رفیق شفیق ...

سربلند بمونی و ایرونی


ع۲ پنج‌شنبه 16 مهر‌ماه سال 1383 ساعت 08:24 ب.ظ http://aa

آدمن دیگه ;)

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد